Architektura Bio_Arki jest współczesną wariacją na temat wiejskiego domu, racjonalnie zaprojektowanego budynku mieszkalno-gospodarczego, pod dwuspadowym dachem, na rzucie prostokąta. Z grupą dużych okien na elewacji szczytowej, wejściami - głównym i gospodarczym - pośrodku elewacji bocznej. Z pomieszczeniami funkcyjnymi rozmieszczonymi dookoła centralnie umieszczonego komina, z komunikacją pozwalającą na cyrkulację wokół centralnej części
Najbardziej charakterystyczną cechą wnętrza Bio_Arki jest koncepcja funkcji domu rozłożonych wokół centralnego trzonu wykonanego z frezowanych bali drewnianych. Trzon jest współczesnym rozwinięciem idei centralnego trzonu kominowego znanego z układów funkcjonalnych domów olenderskich. Wewnątrz niego jest miejsce na wszystkie pionowe dukty instalacji: kominy dymowe, piony kanalizacyjne, pionowe świetliki rurowe, przewody wentylacji a także na klatkę schodową i dużą, wygodną, gospodarczą łazienkę, pełniącą także rolę pralni. Wszystkie przybory instalacji wodnej przyłączone są bezpośrednio do ściany trzonu, po której biegną piony instalacji wodnej. Łazienka ogrzewana jest pasywnie przez ciepło produkowane na piecokuchni i promieniujące z przewodów kominowych.
Wewnątrz Trzonu na poddaszu jest miejsce na urządzenia techniczne - zbiornik buforowy, grupy pompowe, oraz na dużą garderobę.
Wokół konstrukcji Trzonu rozłożone są wszystkie pomieszczenia funkcyjne: sień, kuchnia, jadalnia, salon i sypialnie. Pomieszczenia ustawione są odpowiednio do dziennej operacji słońca i bardzo dobrze naświetlone. Na parterze nie ma wyraźnej granicy pomiędzy przestrzeniami aktywności dziennej mimo że nie są one jedną kubaturą. Ich przestrzenie przenikają się, ale nie w pełni otwierają na siebie.
 |
Wnętrza Bio_Arki to szereg połączonych ze sobą „nisz” o różnej funkcji, zapewniających prywatność przy zachowaniu kontaktu z pozostałymi użytkownikami domu. Inspiracją przy tworzeniu rozkładu funkcyjnego domu był amfiladowy układ przechodnich pomieszczeń domów wiejskich i dworów. Właściwie jedynymi wydzielonymi pomieszczeniami - oprócz sanitariatów i technicznych - są sypialnie. Poza nimi przestrzeń jest otwarta - ale nie jednorodna, jest zespołem przenikających się „nisz” o róznym charakterze, proporcjach, wysokościach, intensywności nasłonecznienia i różnych „połączeniach” z kubaturą całości.
Otwarta na całą wysokość przestrzeń dzienna, łącząca kuchnię, jadalnię, salon połączona jest przestrzennie z antresolami przeznaczonymi do półprywatnej pracy/zabawy.
Dom został zaprojektowany tak, aby dawał mieszkańcom poczucie bezpieczeństwa, aby zamykał ciepłą, bezpieczną przestrzeń wnętrza, przepływającą miękko pomiędzy pomieszczeniami. To jest dom, który skupia rodzinę, powoduje, że wszyscy, którzy w nim mieszkają są razem, mają ze sobą kontakt wzrokowy, nie ukrywają się w zamkniętych pomieszczeniach, ale wykonując swoje codzienne czynności: pracując w kuchni, siedząc przy stole, pracując przy biurku na antresoli, przebywają w swojej bliskości i bezpośrednim kontakcie. Funkcje poszczególnych pomieszczeń łączą się ze sobą i przenikają, przestrzenie pomieszczeń funkcji dziennej nie są zamkniętę, lecz wydzielone w sposób miękki, płynny. Główną cechą tego domu jest właśnie "miękkość" jego przestrzeni, organiczne kształty i naturalne materiały tworzące niepowtarzalny klimat wnętrza - użyte do utworzenia wewnętrznego kształtu modrzewiowe bale, nasycone naturalnymi żywicami, wzbogacają wnętrze o piękny, naturalny zapach.
więcej do domu można przeczytać tu: www.domtrzon.buildgreen.pl
Komentarze
Prześlij komentarz